Vietnam

Gegroet beste volgers,

Op 14 oktober zijn we 's ochtends vroeg uit ons hotel in Hong Kong vertrokken om per bus naar het vliegveld te gaan. De dag was aangebroken dat ons avontuur zijn vervolg zou krijgen in Vietnam.
Na twee uur in het vliegtuig gezeten te hebben, landde we op het vliegveld van Hanoi. Eenmaal buiten kwamen we erachter hoe ontzettend heet het hier was. 32 graden en een zware backpack op onze rug zorgde ervoor dat het zweet van onze gezichten afdroop. Nadat we onze bus hadden gevonden, zijn we naar het hostel in Hanoi gegaan. Daar aangekomen hebben we de spullen gedropt en zijn we door de stad gaan lopen. Wat in de steden van Vietnam opviel, is dat alle soorten winkels in 1 straat zijn verzameld. Zo zitten alle kappers in 1 straat bij elkaar, in de volgende straat werken alle kleermakers. Een apart verschijnsel gezien concurrentie en bereikbaarheid.

De volgende dag hadden we een twee-daagse tour naar Halong Bay geboekt. Dit wordt omschreven als de mooiste locatie van Vietnam, dus onze verwachtingen waren hooggespannen. Na 4 uur in de bus gezeten te hebben, kwamen we aan bij de haven van Halong. Vanaf hier zouden we op een boot stappen, daar ook overnachten en aan het einde van twee dagen zouden we de hele baai gezien moeten hebben.
Na lang gewacht te hebben in de haven en veel onduidelijkheid, kregen we het bericht dat er in het midden van Vietnam een typhoon heerste. Hierdoor was er zo'n krachtige wind dat de havenmeester had besloten dat er geen enkele tourboot meer mocht wegvaren. Dit zorgde ervoor dat wij de keuze kregen om terug te gaan naar Hanoi en niks te krijgen waarvoor we betaald hadden of met de ferry-boot naar het Halong eiland af te reizen en daar op een boot te slapen. De keuze was natuurlijk al snel gemaakt en 's avonds hebben we aan boord geslapen. Daarvoor hebben we een heerlijke duik gemaakt in de zee, omgeven door honderden meters hoge rotsen. De volgende dag zijn we teruggevaren en vervolgens weer in de bus gestapt naar Hanoi. Ondanks het slechte weer en de verkorte tocht hebben we het prachtige landschap van Halong Bay wel meegekregen. Varend in een baai tussen enorme rotsen, zorgde voor een schitterend uitzicht.

Eenmaal aangekomen in Hanoi hebben we 's avonds de bus gepakt naar het volgende plaatsje: Ninh Binh. Toen we de volgende ochtend in ons hotel wakker werden, bleek de typhoon ook het weer in de rest van Vietnam zo beinvloed te hebben, dat het eigenlijk de hele dag regende.
Ondanks het slechte weer hebben we de volgende dag toch maar een tourtje achterop twee scooters geboekt. Een poncho zorgde ervoor dat dit goed uit te houden was. De gidsen brachten ons eerst naar Tam Coc Bich Dong. Dit is een gigantisch landschap bestaande uit water, rotsen en een prachtige groene natuur. Hier zijn we in een bootje gestapt dat door twee Vietnamese vrouwen vooruit werd gepeddeld. Na een mooie vaartocht langs en zelfs onder de rotsen door, zijn we verder gereden naar Hang Mua.
Hang Mua bleek een grote berg te zijn, die na vele trappen beklommen te hebben, zorgde voor een sprookjesachtig uitzicht. Aan de ene kant zag je gele rijstvelden zover als je kon kijken. Aan de andere kant een totaal ander landschap, namelijk de rotsen en het dal waar we net in het bootje doorheen waren gevaren. Tot op dat moment het meest specatulaire beeld dat we tijdens onze reis gezien hadden. Het grappige was hier dat als je hard schreeuwde, je vier of vijf keer een ego hoorde weerkaatsen tussen de rotsen.
De laatste twee bezichtigingen van de tour waren de Hao Lu tempel en de Bai Dinh pagoda, beide complexen zijn verbonden aan het Boeddhisme. Leuk om te zien, maar zeker niet zo indrukwekkend als de voorafgaande natuur.
De zelfde avond hebben we nog de bus gepakt naar Hue. De bussen waarmee we reisde, waren uitgerust met een soort stapelbedden. Dit zorgde ervoor dat we goed in de bus konden slapen.

's Ochtends zijn we in Hue aangekomen en hebben we de stad bezichtigd. 's Avonds liepen we langs een Italiaans restaurant en na een aantal weken alleen maar lokale gerechten gegeten te hebben, waren we wel een keer toe aan iets westers. De spaghetti en lasagne smaakte heerlijk! Na het eten zijn we wezen stappen in Hue, maar dit bleek een beetje tegen te vallen. Dit doordat deze bar was gevuld met Vietnamezen die geen Engels konden en 'echte backpackers' (veel baard, sjofele kleding en weinig deo).
De volgende ochtend zijn we koffie gaan drinken en wezen lunchen met twee Vietnamese jongedames die werken in het Italiaanse restaurant waar we de vorige avond gegeten hadden. Zij lieten ons typische Vietnamese koffie en lunch proeven, wat een erg leuke ervaring was.
's Middags hebben we de bus naar Hoi An genomen, waar we aan het begin van de avond aankwamen.

Deze avond zijn we aan de river van Hoi An in een Vietnamees
restaurantje gaan eten. Alle restaurants aan de boulevard waren versierd met gekleurde lampionnetjes, wat zorgde voor een gezellige sfeer. Na het eten dachten we nog even een lokale club binnen te lopen. Al snel hadden we in de gaten dat we hier veel aandacht kregen van de lokale mannen. Het bleek dus een gaybar te zijn... Ons biertje opgedronken en toen maar (snel) naar het hotel teruggegaan. Hier zijn we samen in een twee-persoonsbed gaan slapen, haha!
De volgende dag waren we na al het gereis van de afgelopen tijd hard toe aan wat ontspanning en besloten we naar het strand van Hoi An te gaan. Een prachtig strand met palmbomen zorgde ervoor dat het goed toeven was. Aan het eind van de dag kwamen we er echter wel achter hoe fel de Vietnamese zon is. Na maar 1 uur echt in de zon gezeten te hebben waren we 's avonds allebei zo rood als een kreeft. Dit kwam de nachtrust niet ten goede.
De dag erna hebben we Hoi An nog een beetje verkend en zijn we aan het eind van de middag naar Nha Trang vertrokken, waar we de volgende ochtend pas aankwamen.

Hier hebben we eerst een hostel gezocht en vervolgens zijn we naar het strand van Nha Trang gegaan, wat nog mooier bleek te zijn dan in Hoi An (blijkbaar een stadje vol met Russen). We hadden ons lesje natuurlijk wel geleerd en zijn maar zoveel mogelijk in de schaduw gebleven. In de avond zijn we uit wezen eten met een Spaans meisje dat we in Halong hadden ontmoet. Daarna zijn we met z'n drieën naar de ‘Why Not Bar’ gegaan, waar we omringd tussen de Russen een zeer geslaagde avond hebben gehad.
Bijgekomen van de stapavond zijn we wederom naar het strand gegaan en hebben we ‘s middags een typisch Vietnamees lunchgerecht ‘Pho’ (soort soep met groente, vlees en noodles) gegeten.

De volgende dag hebben we het strand verruild voor het binnenlandse plaatsje ‘Da Lat’. Hier leerde we een Joodse vriendengroep kennen, die ons uitnodigde met hun ‘Shabbat’ te vieren. Er stond een heel feestmaal klaar en ondanks dat we al hadden gegeten, zijn we uit beleefdheid toch maar aangeschoven. Bijzonder om dit tafereel mee te maken en na een aantal Hebreeuwse gebeden konden we dan eindelijk gaan eten.
De dag erna hadden we een tourtje geboekt. Dit keer ging de tour langs drie watervallen. Allereerst kwamen we aan bij de ‘Pongour waterval’, wat de grootste waterval van Zuid-Vietnam is. Het bleek een honderden meters brede rivier te zijn, echt schitterend mooi. Na een aantal foto’s gemaakt te hebben, hebben we onze kleren uitgetrokken en zijn we gaan douchen in de waterval. Echt super vet!!! Daarna zijn we nog langs twee kleinere watervallen gereden. ‘s Avonds zijn we in Da Lat met de dames uit de Joodse vriendengroep gaan stappen.

26 oktober zijn we met de bus naar Ho Chi Minh (voorheen het door Amerika bezette Saigon) gereisd en hebben we hier een hostel gezocht.
Om even op de vraag van Leo & Ans terug te komen: het aantal fietsen in Beijing dat Katie Melua noemt in haar nummer hebben wij in Beijing bij lange na niet gezien. Misschien heeft zij zich vergist in het aantal scooters in Vietnam, want dit zijn er echt onvoorstelbaar veel. Ook in Saigon kwamen de scooters ons van alle kanten voorbij gescheurd. Al snel kwamen we erachter dat je als wandelaar gewoon moet oversteken, dan ontwijken of stoppen de scooters vanzelf.
De volgende dag zijn we met een tour naar de Mekong Delta gegaan. Dit is een grote rivier die door vijf verschillende landen (Vietnam, Cambodja, Laos, Birma en China) stroomt. Eerst zijn we de rivier per boot overgestoken en hebben we op verschillende eilandjes de lokale bevolking en haar producten (honing en kokossnoepjes) leren kennen. Daarna zijn met een klein peddelbootje op een riviertje door de jungle van een eiland gevaren.

De laatste dag in Vietnam zijn we met het openbaar vervoer naar de Cu Chi Tunnels gereisd. Dit was een stuk goedkoper dan een tour boeken. Ondanks dat het de dubbele reistijd in beslag nam door het zoeken van bussen of het verkeerd reizen, was het de moeite zeker waard. De Cu Chi Tunnels zijn tijdens de Vietnamese oorlog gegraven door de bevolking van Cu Chi, als wapen tegen de Amerikanen. Na wat uitleg gehad te hebben, mochten we zelf de tunnels in. Ontzettend smalle ingangen en ondergrondse wandelpaden deden ons verbazen hoe hier oorlog gevoerd heeft kunnen worden. Ook was het vreemd om op grond te lopen waar 30 jaar geleden zoveel mensen op een gruwelijke wijze zijn afgeslacht. Vervolgens zijn we teruggegaan naar Saigon en hebben we het War Remnants Museum bezocht. We waren al aardig onder de indruk van de tunnels, maar na de afschuwelijke beelden in het museum gezien te hebben, waren we beide behoorlijk ontdaan. Mede door de 3 miljoen gedoodde Vietnamezen (waarvan 2 miljoen burgers waren) zouden wij niet graag als Amerikaan door dit museum lopen. De rest van de middag hebben we nog een aantal gebouwen in Saigon bekeken en de volgende dag hebben we dus bus naar Cambodja gepakt.

Kortom, in 2,5 week Vietnam hebben we ondanks het overwegende slechte weer veel mooie natuur en indrukwekkende cultuur gezien. Het leven in Vietnam is erg goedkoop en ondanks de armoede is de bevolking hartstikke vriendelijk.

Tot de volgende keer!
Groetjes Harrie en Erik