Colombia

5 januari 2017, het is eindelijk zover! De rondtrip Colombia en Midden-Amerika gaat van start.

Na een reis van 29 uur (Amsterdam - Munchen - Frankfurt - Bogota) komen Niek en ik aan in de hoofdstad van Colombia. Het is 19.30 uur, dus we beginnen in het donker. Niet echt ideaal, want wat staat er ons te gebeuren in het land van de cocaine, Guerilla's en zware criminaliteit?!

Onderweg naar ons hostel worden we lastig gevallen door een 'behulpzame' jongeman. Na z'n hulp vraagt hij om geld en als hij ziet dat het niet genoeg is, begint hij ons te bedreigen (slechte vriendjes met wapens). Worden de vooroordelen de eerste dag al realiteit?

De eerste ochtend zijn we d.m.v. een treintje de berg Monserrate op gegaan. Dat levert een prachtig uitzicht op de gigantische stad. Daarna hebben we deelgenomen aan de Free Walking Tour. Een mooie verkenning door de wijk 'La Candelaria'.

Onze eerste busrit staat op het programma. We gaan via Neiva naar Desierto de la Tatacoa (een woestijn). Hier hebben we in een tentje overnacht en zijn door het uitgestrekte droge gebied gelopen. Een absolute aanrader!

Het knusse dorpje Salento was onze volgende stop. We reden door bergpassen op grote hoogte. Dit gaf een prachtig uitzicht, maar ook knikkende knietjes door het rijgedrag van de chauffeur.
Door het Colombiaanse rijschema (8 uur i.p.v. 6 uur) waren we gedwongen om vanuit Armenia een taxi naar Salento te pakken (er wordt streng afgeraden om een taxi in het donker te nemen). We hadden de laatste bus gemist. Na aankomst, zonder kleerscheuren, werden we al meteen aangesproken door de Fransman Arno en een Argentijn. We zijn naar hun geadviseerde hostel gegaan. Er bleek een feest, het 175-jarige bestaan van Salento, gaande te zijn. Hier hebben we ons de avond mee vermaakt.

Na een relaxe dag zijn we aan het einde van de middag (5 uur) naar een koffieplantage gegaan. Het bleek al om 4 uur gesloten te zijn, maar de eigenaars vonden het geen probleem om ons een prive tour te geven (en nee, we hoefden hier niet extra voor te betalen haha).
Na de tour, hebben we ons zeer vermaakt met de familie. Leuke Spaanse gesprekken en grapjes, zorgen ervoor dat ze het jammer vonden dat we weer weg gingen.

Tijdens de jeeprit naar Valle de Cocora zijn we in gesprek gekomen met Nathan (Engeland), Aina (Engeland) en Riku (Japan). Met z'n allen hebben we in de groene vallei, met puntige bergpieken en enorme waspalmbomen, gewandeld. De manier waarop de toppen van deze nationale Colombiaanse boom boven het nevelwoud uittorenen, is adembenemend. De hoeveelheid regenval tijdens de wandeling en wat dat ons in moeilijkheid heeft gebracht, zal ik kort over zijn. Verschrikkelijk!

We gingen in het begin van onze tweede week naar Mauro Hilton Hostel in Manizales (via Pereira). Een Colombiaanse vrouw was zo vriendelijk om de hostel te bellen om ons op te komen pikken (de taxi's wilden ons alweer oplichten). De hostel is ons aangeraden en bij aankomst werd ons duidelijk waarom. Het was hoog in de bergen gelegen, wat een fantastich uitzicht gaf. Een once in a life time hostel!

De volgende ochtend zijn we via Medellin naar Guatape gegaan. In Guatape staat de rots El Peñón de Guatapé. Het is een granietkoepel gelegen in de Andes. Vanaf de rots heeft men zicht op de omgeving met het meer en de stuwdam.

's avonds vroeg een Colombiaan om een potje te gaan poolen. De doorgesnoven (voordat we gingen, moest hij nog naar z'n kamer haha) local verzon zijn eigen regeltjes. In het begin was het grappig, maar later werd vervelend. Het instemmen was dus geen goed idee!

Medellin, de stad waar we naar uitkeken, vanwege o.a. het verleden met Pablo Escobar. De beroemste drugsdealer volgens de gids van de Real City Tours haha. Hij durfde en wilde zelf ook niet zijn naam in het openbaar noemen. Medellin is ons uiteindelijk tegengevallen. Een dood normale stad.
De eerste avond in de wijk Pablado zijn we een drankje wezen doen. Het is hier in Colombia blijkbaar doodnormaal om te schuren met een onbekende. In Nederland hadden we van de vrouw allang een kogel gehad haha. Ik verzoek daarom de wanhopige en gretige boys hier naar toe te komen!
Verder zijn we nog in een krottenwijk geweest om van het mooie uitzicht een foto te maken. Dit voelde voor het eerst niet lekker, waardoor we vliegensvlug weg zijn gegaan. De Chinezen waren er niets bij!

Het was dan eindelijk zo ver. We waren er broodnodig aan toe. We gaan naar de Caribische kust. Vanuit Medellin vlogen we voor maar liefs € 52 naar Santa Marta. Binnen een uurtje kwamen we aan en zijn we met de bus naar Taganga gegaan.

Na een schitterende zonsondergang, kwamen we in gesprek met locals uit Cali (de hoofdstad van de salsa). Ze wilde ons graag een salsa en een reggaeton les geven. De heupjes en voetjes waren lekker bezig geweest op de dansvloer.

De derde week was alweer in volle gang en Tayrona National Park was hier onderdeel van. Met onze backpack (+/- 15 kg) zijn we met de bus naar het park gegaan (via Santa Marta) en moesten we lopen naar onze camping. De prachtige stranden en het tropische regenwoud lieten ons het zweten met de bepakking vergeten. Dit moet je zeker niet missen als je in Colombia bent.

De volgende morgen zorgde de zon ervoor dat wij in onze tent wakker werden. De bus naar Cartagena stond op ons te wachten.
Getsemani, the place to be in Cartagena, is een gezellige en leuke plek. We leerde de Vlaamse dames Elise en Ellen op het plein 'Plaza de la Trinidad kennen. Ze hebben ons na een paar drankjes het oude centrum laten zien. Daar op het grote plein waren veel vrouwelijke locals in het zicht. Hoertjes bleek achteraf... Hoeveel moest je nou betalen Niek? De volgende avond moesten we er eindelijk aan geloven. We gingen met Elise en Ellen op stap. De reggaeton was weer AAN!
Verder bestaat Cartagena uit grote gebouwen aan het strand en dit heb tijdens een wandeling mogen aanschouwen.

Het is tijd om richting Panama te gaan.

Colombia heeft mij in het hart gegrepen! De media en de ongeloofwaardige verhalen, doen mij totaal geen deugd. De lokale bevolking is trots op het land en wil dit graag aan ons tonen. Daarnaast is het een prachtig en divers land (bergen, woestijnen, valleien, tropische regenwouden en stranden).
Tuurlijk zijn er gevaarlijke plekken en is er overal cocaine te koop, maar dit moet je er niet van weerhouden om naar Colombia te gaan. Ik adviseer je het voor de volle 100 procent!